Ik kan de haren wel uit mij kop trekken, zo irritant vind ik het als ik mij weer laat leiden door… die negatieve gedachten.
Nu ik eenmaal weet waar ze vandaan komen en wat ze me eigenlijk willen vertellen, kan ik er mee omgaan, ze ombuigen of negeren. Als volwassen vrouw heb ik heel wat jaren “voorsprong” op de jonge meiden die ik coach: in het kweken van gedachten en stemmetjes EN in het leren omgaan met. Wie is hier de bofkont? 😉
Als kind ben ik opgegroeid in een gezin van 4. Met een oudere broer en mijn ouders heb ik een heerlijke jeugd gehad, vol vrijheden, buitenspelen, thematisch onderwijs, kampeervakanties vol wereldwonderen (volgens mijn moeder dan), muzikale uitspattingen en uren speelplezier met de (barbie)poppen. Geen voedingsbodem voor onzekerheid, perfectionisme of faalangst, zou je denken.
Waar je ‘vandaan’ komt maakt uit.
Ik was echt wel anders. Een lange dunne spriet, een ginger met stekeltjeshaar en iet wat grote oren. Andere (zelfgemaakte) kleding, mijn beste vriendin was een jongen en als klap op de vuurpijl… was ik fan van Berdien Stenberg. Ik had dus makkelijk slachtoffer kunnen worden van pesterijen. Maar nee, ik was gewoon wie ik was en zeker geen doelwit.
“ Cathalijne is ontzettend lief en zachtaardig maar vooral professioneel. Mijn beide dochters voelen zich bij haar op hun gemak en durven zich open te stellen en uit te spreken. Ik ben enorm dankbaar met het kijkje in het koppie van mijn dochters. Ik kan het iedereen aanbevelen.”
En toch heb ik in mijn leven vele momenten van faalangst ervaren. Als tiener, maar ook in het volwassen leven. De onzekerheid die je als tiener kan ervaren over je eigen vaardigheden, je kennis, de groepsdruk en uiterlijk lieten ook mij niet onberoerd. Daarnaast kwamen met het opgroeien er ook meer verantwoordelijkheden bij. Als zorgzaam, nauwkeurig, betrokken en sociaal persoon werd mijn werk in het onderwijs en moeder een fantastische ‘taak’, maar het zette ook alles op scherp. Ik werd ongewild slachtoffer van mijn eigen gedachten en overtuigingen.
Waar een cocktail van karaktereigenschappen en verwachtingen toe kan leiden.
Met als gevolg: ik ging perfectionistisch doen, uitstelgedrag vertonen, mij onzeker voelen en alle mogelijke confrontaties uit de weg. Deze gevoelens, gedachten en het gedrag kwamen niet voort uit negatieve ervaringen maar vanuit een diepe wens: ik wil het goed doen zodat ik leuk gevonden wordt.
Op sommige, spannende momenten komt deze faalangst toch weer even naar boven. Met de 4 vragen van Byron Katie kan ik het volledig ontkrachten: het is niet waar! Ik heb vrienden, vriendinnen en fijne collega’s. Nu, maar vroeger ook. In mijn huidige werkzaamheden op school en in mijn praktijk vertrouw ik op mijn eigen vaardigheden en kennis. Geniet ik van het samenwerken met de meiden en hun ouders tijdens het coachingstraject. Juist dán voel ik het extra sterk: Ik ben goed genoeg om erbij te horen. Meer dan!
Dit weet ik nu en daarom kan ik jouw dochter helpen!
Ik begeleid jouw tienerdochter met al haar onzekerheden en jou als liefdevolle moeder die het zo graag goed wil doen voor haar, met aandacht, compassie en gerichte oefeningen naar meer zelfvertrouwen. Zodat jouw dochter de wereld om zich durft te gaan ontdekken. Vol vertrouwen dat zij het zelf kan en zichzelf redt. Ik voed haar met de kennis en vaardigheden die ik had én heb. Leer haar dat het leven met vallen en opstaan wordt geleefd, met alle emoties en gedachten die daarbij horen. Zodat zij zich kan ontwikkelen tot een unieke, evenwichtige tiener die zich geliefd en gekoesterd voelt. In staat om met onzekerheden om te gaan en hier veerkrachtig op kan reageren.
Merk jij dat jouw dochter steeds meer faalangstig- en piekergedrag laat zien en horen. Dat ze kritisch op zichzelf is, klaagt over buikpijn en zich negatief uitlaat over haar eigen kunnen en uiterlijk. Ervaart zijn naar school gaan als stressvol en is ze er ‘ziek’ van? Zijn het dingen die je ook bij jezelf herkent en wil je onderzoeken of mijn coaching traject iets voor jullie beiden is? Ik coach namelijk grote én kleine meiden. Niet alleen de dochters, maar óók de moeders. Tijdens ons kennismakingsgesprek vertel ik je daar uitgebreid meer over. Weet je welkom. Weet dat je het niet alleen hoeft te doen.
Zoveel meer dan alleen de ‘bangerik’
Uiteraard ben ik veel meer dan die vrouw met haar faalangstmomenten: zo kan ik erg genieten van lekker eten, vooral als het door iemand anders klaargemaakt is. Wie niet 😉 Je mag me ‘s nachts wakker maken voor een portie bitterballen, maar ook echt alléén voor bitterballen! Vroeger wilde ik banketbakker worden, daar schreef ik laatst een grappig facebook bericht over. Voor iemand die van origine best lui is, is het naar buiten gaan een goed alternatief om toch in beweging te komen. Zo wandel en fiets ik graag, speel een aardig potje padel en probeer ik nu mijn verborgen zangtalent op te poetsen met een aantal zanglessen. Naast het heerlijke blije gevoel, levert me dat ook nog eens een krachtige ademhaling op. Zo rek ik ondertussen mijn comfortzone een beetje op en oefen ik met de dingen waar ik wél invloed op heb, namelijk mijn eigen gedachten en gevoelens bij/over deze situaties. Alhoewel, ik dan toch vaker zelf zal moeten koken ben ik bang…
