Denk ik nou zo moeilijk?! Of is dat mijn negatieve overtuiging?
Wie probeer ik nou te overtuigen?
Mezelf natuurlijk. Helaas niet altijd op een positieve manier. Een overtuiging is iets wat je heel sterk gelooft. Vaak zijn deze negatief (jammer hè). Ze komen niet uit de lucht vallen, maar ontstaan geleidelijk door nare dingen die je hebt meegemaakt en ze lopen als een rode draad door je leven. Ze beïnvloeden de manier waarop je kijkt naar alles en iedereen en zijn moeilijk te veranderen. Het lastige van een overtuiging is, dat je vaak met je verstand wel weet dat ze niet waar zijn, maar ze voelen toch als waar. Misschien herken je wel de overtuiging ‘ik ben niet de moeite waard ‘, ‘ik ben een zwakkeling’ of ‘ik ben niet goed genoeg’.
Jij weet inmiddels wel wat ik denk.
Als je mij al een tijdje volgt en kent, dan weet jij inmiddels wel wat ik soms over mezelf kan denken. Ik vind mezelf namelijk niet goed genoeg. Zo vind ik mezelf soms niet goed genoeg om les te kunnen geven aan jouw kind, niet goed genoeg om jouw dochter verder te helpen bij haar problemen, niet goed genoeg om mijn eigen kinderen emotioneel te ondersteunen in hun ontwikkeling, niet goed genoeg om jou fatsoenlijk advies te geven over de opvoedstruggels die jij ervaart, niet goed genoeg om een blog of post of verhaal te schrijven, niet goed genoeg om mijn kennis met jou te delen……
Da’s best pittig toch? Ik schrok er wel van en het rijtje kan met nog wel wat dingen aangevuld worden. De kernovertuiging die hier onder zit is ‘ik ben geen goede pedagoog’. Als HBO geschoold pedagoog met een Universitaire titel op zak, mag je toch echt verwachten dat ik wel wat weet over opvoeden, sociaal emotionele ontwikkeling van kinderen en didactiek. Nou, dat weet ik ook. Meer dan genoeg. Maar zoals ik al schreef in de inleiding, er is een verschil tussen het rationeel weten en het emotioneel voelen.
Het “goede” nieuws aan negatieve overtuigingen en opvattingen over jezelf is dat je er niet mee wordt geboren. Ze ontstaan meestal door grote of kleine negatieve ervaringen. Met grote ervaringen bedoel ik o.a. misbruik, ernstig gepest, verlaten of genegeerd worden. Dat zijn grote traumas. (Mocht je daar mee rondlopen, zoek hulp van een psycholoog en ga naar je huisarts). Kleine traumas zijn negatieve ervaringen die zich hebben opgestapeld. Bijvoorbeeld kritische opmerkingen over je functioneren of je uiterlijk, negatieve feedback op iets wat je deed, het afkeuren of afzeggen van een opdracht/klant. Eén negatieve opmerking kunnen we meestal wel aan, twee wellicht ook, maar als het steeds terug (lijkt) te komen, ontstaat er op een gegeven moment twijfel en onzekerheid. We gaan er iets van vinden, voelen en bedenken dan dat het aan onszelf ligt.
Bestaat dé aanpak om overtuigingen los te laten?
Veel meiden en moeders in praktijk willen meer zelfvertrouwen, rust en vrijheid. Maar wat ze eigenlijk willen is vrijkomen van hun belemmerende overtuiging. Waarom willen ze vrijheid? Waarschijnlijk omdat ze zichzelf nog veel dingen opleggen die ze moeten van zichzelf. Waarom moeten ze dat? Waarschijnlijk omdat ze het idee hebben dat ze niet goed genoeg zijn. Ik in ieder geval wel.
Alle succesvolle gedragsverandering begint bij het herkennen van het probleem. Om je belemmerende overtuigingen aan te pakken, moet je daarom eerst weten welke belemmerende overtuigingen je hebt. Erken het probleem ook. Je gaat je gedrag pas veranderen op het moment dat het te pijnlijk wordt om een bepaalde overtuiging nog langer in je leven te hebben. Als je er nog mee kunt leven, pak je het niet zo snel aan. De meiden (en moeders) in mijn praktijk hebben het vaak al heel lang volgehouden om eromheen te werken. Maar dat vraagt veel energie.
Wanneer je merkt dat het je echt gaat tegenhouden in je eigen of haar persoonlijke ontwikkeling en dat het veel stress oplevert, kom dan in actie.
Bij de vraag “wie zou IK zijn zonder die belemmerende overtuiging?” werd ik toch wel even met mijn neus op de feiten gedrukt. Ik zou mezelf dan toch echt heel anders zien, voelen en gedragen. Dit is een mooie wonder-vraag die ik ook graag gebruik in mijn sessies. De meiden weten hier haarfijn antwoord op te geven.
En nee, het is geen wishful thinking! Er is echt wel wat mee of tegen te doen!
Onderzoek je overtuigingen.
Iemand die heel goed snapt hoe je het verhaal dat je jezelf vertelt kunt veranderen, is Byron Katie. Zij heeft een heel mooi boek geschreven, genaamd: ‘Vier vragen die je leven veranderen’.
Vaak ontdek je welke overtuigingen je hebt tijdens een stressvolle situatie. Neem dan de tijd om dit te onderzoeken. Zo krijg je een helder beeld van welke belemmerende overtuigingen jij hebt. Maak een lijstje van alle overtuigingen die jij hebt. Schrik niet, als dat er meer zijn dan je verwacht had. We hebben nou eenmaal de neiging om streng voor onszelf te zijn én onthouden eerder de negatieve overtuigen/ervaringen dan de positieve.
De eerste vraag die je jezelf volgens Byron Katie kunt stellen, is: “Is het waar?”
Misschien is je overtuiging voor een deel waar. Je hebt het in ieder geval altijd voor waar aangenomen.
De tweede vraag is: “Kun je voor 100% zeker weten dat het onder alle omstandigheden altijd waar is?”
Misschien is iets in een bepaalde omgeving wel waar, maar in een andere omgeving helemaal niet.
Vervolgens kun je je afvragen: “Hoe voel je je hierbij?”
Misschien voel je je er helemaal niet prettig onder, maar heb je het nu eenmaal voor waar aangenomen.
De laatste vraag is: “Wie zou je zijn zonder die overtuiging?”
Negen van de tien keer merk je: dat zou wel fijn zijn. Als ik niet meer de overtuiging zou hebben dat ik niet goed genoeg zou zijn. Wanneer je je dat hebt gerealiseerd, kun je het voorzichtig gaan toetsen in je omgeving. Of je probeert het uit. Misschien merk je dat je in een andere omgeving een hele andere perceptie hebt over jezelf. Dat kan je meer zelfvertrouwen geven.
Maar wat als het haar/jouw/mij écht niet lukt om de overtuiging los te laten?
Dat is balen. Maar zoals ik al schreef, kost gedragsverandering tijd. Zeker ook hardnekkige negatieve overtuigingen. In mijn praktijk werk ik veel met (pre)-puber meiden. Die hebben al een flink aantal overtuigingen verzameld, maar gelukkig nog niet zo veel als hun moeder (of ik). Ze zijn nog kneedbaar, flexibel en kunnen nieuwe vaardigheden zich sneller eigen maken. Met een paar coachsessies kunnen we al heel veel in gang zetten, veranderen, verankeren en los laten.
Naast het ombuigen van de overtuigingen is het werken met helpende gedachten of affirmaties ook prettig. Het ondersteund het proces van positief praten tegen én over jezelf. En soms helpt het ‘veranderen’ van het beeld of het gevoel bij het beeld (= de situatie) ook.
Wat mij heel goed geholpen heeft, is het werken met een visueel beeld. Zo heb ik een foto van mijn feestschoenen. Deze staan symbool voor de vrijheid en het plezier dat ik wil ervaren in mijn dagelijks leven en werk. Dat het allemaal niet zo serieus hoeft. Dat ik niet zo moeilijk moet denken 😉 Zo geef ik mezelf iedere keer als ik de foto zie (hij staat op meerdere plekken) een reminder dat ik goed genoeg ben. Dat ik van waarde ben. Dat ik mijn kennis en kunde gerust kan delen. Dus bij deze.
Kort door de bocht: het is ♥ werken aan die overtuigingen.
Negatieve overtuigingen of negatieve gedachten over jezelf zorgen voor spanningen en stress. Dat kan over van alles gaan. In mijn prakrijk zie ik veel schoolstress. De prestatiedruk is groot, er wordt veel van ze verwacht (bewust en onbewust) en veel meiden ontwikkelen faalangst en perfectionisme omdat ze het zo goed mogelijk willen doen, maar hierdoor juist meer stress ontwikkelen, dicht klappen en dus falen.
Merk jij dat je dochter (en misschien jij zelf ook) vastloopt met het uitvoeren van taken, dat het uitstelgedrag toeneemt, ze negatief over zichzelf denkt en praat en dat ze met minder plezier naar school gaat? Zit de faalangst en het perfectionisme haar in de weg en wil jij dat zij hier beter mee leert om te gaan, zodat ze beter tot leren, tot spelen en tot ontspanning komt?
Weet je welkom voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek. Ik luister graag naar je verhaal en denk met je mee, zodat je al voordat we gestart zijn, zelf kunt beginnen met het loslaten van die hardnekkige gedachten. Want dat willen we het liefst allemaal, het zelluf doen. Dat geeft controle, vertrouwen en hoeven we niet met de billen bloot. Hallo, schaamte… ach, ook dat went. Ik slinger mijn woorden op papier, deel wat werkt voor mij en ‘mijn’ meiden zonder er iets voor terug te vragen. Alhoewel, als jij mij laat weten wat je van dit blog vond of het deelt op je social media, dan hebben andere moeders er ook wat aan. Zo helpen we elkaar ♥
cathalijne roddenhof