Negatief zelfbeeld? Begin met het stoppen van (jezelf) vergelijken.
Ik zie, ik zie, wat ik niet heb….
Ik zie het om mij heen. Ik hoor het om mij heen. Ik betrap mezelf er ook op… Vergelijken. Dat ‘van mij’ met dat ‘van haar of hen’. Moeders onderling. Collega’s op de werkvloer. Jonge kinderen bij het spelen en wat dacht je van onze pubers via social media. Aan alle kanten worden we beïnvloed. In de loop der jaren is daar het ‘beeld’ aan toegevoegd. Vroeger vertelde je over je vakantie, je verjaardag of je dagje weg. Nu is alles al te zien op de socials nog voordat iemand je het persoonlijk heeft verteld. Het perfecte plaatje is geboren….
Hardnekkige gewoonte die moeilijk af te leren is.
Hoe kijk jij naar dat soort beelden? Denk je stiekem ‘oh dat wil ik ook’ of ‘zo mooi zie ik er niet uit’ of ‘pff, wat een overdreven gedoe’. Hoe dan ook, je ziet het, je hoort het en je vindt er iets van en onbewust betrek je het op jezelf….je gaat tóch vergelijken. En dat, lieve vrouw, dat is iets waar je écht mee mag stoppen.
Vergelijken is net als een hardnekkige gewoonte, een verslaving, waar je moeilijk van af kunt komen. Dat komt volgens mij omdat het ons met de paplepel bewust en onbewust wordt ingegeven. Het begint al als we geboren worden, met het wegen, meten en vergelijken. ‘Oh een kleintje’ of ‘zo, dat is een flinke meid’. Langs de lat van het gemiddelde. Dat gemiddelde blijft je de rest van je (jonge) leven achter volgen. Van consultatiebureau, naar schoolarts, naar methode toetsen, CITO’s en uitstroomprofielen….
Het echte (zelf)beeld klopt niet met het ideale.
Als kersverse moeder vond ik dat gemeet en vergelijk rete spannend. Ik wilde het zó graag zo goed doen. Deed alles wat mogelijk was om mijn kinderen te laten groeien, minder te laten spugen (allebei reflux), voerde een belachelijk hoog hygiëne beleid om kwaaltjes te voorkomen, om ze minder te laten huilen (onze 2de was een huilbaby), alles om er maar voor te zorgen dat zij groeiden volgens de norm. Dan kon ik namelijk met een gerust hart denken: ‘ik ben een goede moeder’.
Nu, bijna 15 jaar later weet ik wel beter. Ik was al een goede moeder, nog voordat ze er echt waren. Door schade en schande word je wijzer. Ik ook. Met ups en downs, met verdriet, met kinderziektes, schrammen en blauwe plekken zijn mijn kinderen groter gegroeid. En ik. Ik ben met ze mee gegroeid. Een van mijn vriendinnen zei laatst nog: ‘ik weet nog goed dat jij vertelde dat het allemaal vet zwaar was, zo’n baby. Dat heeft mij zo geholpen, toen ik het zwaar had bij onze dochter. Ik wist dat dit er ook bij hoorde, dankzij jou. Niemand anders had dat ooit eerder zo gezegd.’
Wat levert een andere kijk op? Rust en meer zelfvertrouwen.
Mooi toch, wat zo’n open en eerlijk gesprek al zoal kan doen. En dit was ruim 14 jaar geleden. Eén van de vele dingen die ik de afgelopen 15 jaar heb geleerd van mijn kinderen is dat ik goed ben zoals ik ben én dat hulp vragen echt geen schande is. Hulp vragen is niet het teken dat je het opgeeft, het is het teken dat je doorzet om het op te lossen. Iedereen, iedere moeder, ieder meisje, heeft haar onzekerheden, maar uiteindelijk willen we allemaal hetzelfde, namelijk gelukkig zijn. Dat is vast ook jouw wens voor jouw dochter, dat ze gelukkig zichzelf mag zijn.
Tips om te “stoppen” met vergelijken…
We hebben alleen allemaal onze eigen manier waarop we dit nastreven want geluk ziet er voor jou anders uit dan voor mij. Nu zei ik eerder dat je ermee moest stoppen. Stoppen met vergelijken is echter geen realistisch advies. Vergelijken is menselijk, we kunnen niet anders. Door jezelf te vergelijken met anderen bepaal je jouw positie binnen de groep. Dat is belangrijk omdat we allemaal de behoefte hebben om ergens bij te horen. Maar laten we wél proberen hierin niet onszelf te vergeten! We zijn immers wie we zijn en dat is meer dan goed genoeg.
Als je dan toch gaat vergelijken, wat begrijpelijk en natuurlijk is, neem dan deze tips ter harte om jezelf en je eigenwaarde te beschermen. Wees een beetje lief voor jezelf.
- Laat je door anderen inspireren maar focus je vervolgens weer op je eigen weg. Als iemand beter is op jouw vakgebied kun je denken: ‘Zij is beter dan ik. Wat weet ik nou?!’. Maar effectiever is de gedachte: ’Zij is ook goed in haar werk, wat kan ik van haar leren?’
- Breng minder tijd door in de digitale wereld, zo hebben gemanipuleerde beelden en ogenschijnlijke succesverhalen minder invloed. En bedenk goed wie je wel of niet wilt volgen.
- Weet dat niemand een pijnloos leven heeft. Ook al zie je het niet en lijkt het plaatje perfect, iedereen komt in zijn of haar leven problemen tegen. Durf te delen waarmee jij worstelt en je zal zien dat anderen dat ook hebben.
- De behoefte te vergelijken is minder groot als je tevreden bent met jezelf. Kijk niet naar wat je niet hebt maar kijk met aandacht naar wat je wel hebt. Word je bewust van je eigen successen en vier deze. Train jezelf in dankbaarheid.
- Als je toch graag wilt vergelijken: vergelijk jezelf met je oude zelf en vier de stappen die je allemaal al hebt gezet.
- Mochten er dan toch dingen niet gaan zoals je gedacht, gehoopt of bedacht had….wees dan niet te streng voor jezelf. “Beoordeel” jezelf alsof je je liefste vriendin tegenover je hebt zitten. Wat zou je tegen haar zeggen? Wees mild.
Gratis e-book met nog meer oefeningen en tips.
In mijn gratis e-book ‘je dochter weer een positievere kijk op zichzelf’ heb ik 5 oefeningen uitgeschreven die jij samen met je dochter kunt doen voor een positiever zelfbeeld. Uiteraard kan je deze oefeningen ook voor jezelf gebruiken. Deze oefeningen sluiten aan bij de tips die hierboven staan beschreven. Aanvragen gaat via deze link. Ik wens je veel oefen plezier en wees ook tijdens het oefenen lief voor jezelf.
cathalijne roddenhof